Jesień na Węgierskiej

Przenosimy się do przełomu XVIII i XIX wieku do małej mieściny Sejny i okolic. Zamieszkuje je rodzina Deynarowiczów, która zmaga się z utratą swojej pozycji społecznej. Agata po stracie męża musi stawić czoło nowo postawionym celom oraz zadaniom. Natomiast Marianna opuszczona przez męża, który wyruszył na wojnę, przenosi się do bratowej, aby jej pomóc. Mimo przyjętych schematów kobiety postanawiają prowadzić rodzinny browar. Do tego obrońca sądowy Józef po stracie małżonki nie do końca potrafi się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Jednak jak to bywa los jest przewroty i połączy prawie sobie nieznane osoby.

Książkę czytało mi się z czystą przyjemnością i dość szybko. Dzieje się w niej bardzo dużo, do tego zmiana miejsca raz cisza i spokojna wieś, a za chwilę jesteśmy blisko frontu. Ilość opisów w zupełności wystarcza bez zbędnego rozpisywania się. Czuje się ten klimat minionych czasów. Bohaterowie super wykreowani z charakterem zwłaszcza kobiety, które się nie poddają tylko walczą o swoje i za nic mają konwenanse. Są odważne, waleczne i potrafiące postawić na swoim, ale tak naprawdę nieraz potrzebują męskiego oparcia. Natomiast mężczyźni jakby do końca sami nie wiedzieli czego tak naprawdę chcą. Rozmowy między bohaterami są przemyślane, nieraz z dozą uszczypliwości czy sarkazmu. Znajdziecie tutaj trudy codziennego życia, ale również romans czy wojnę.

#współpracareklamowa Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz recenzencki.

Przenosimy się do przełomu XVIII i XIX wieku do małej mieściny Sejny i okolic. Zamieszkuje je rodzina Deynarowiczów, która zmaga się z utratą swojej pozycji społecznej. Agata po stracie męża musi stawić czoło nowo postawionym celom oraz zadaniom. Natomiast Marianna opuszczona przez męża, który wyruszył na wojnę, przenosi się do bratowej, aby jej pomóc. Mimo przyjętych...

Znacie twórczość Pani Magdaleny Niedźwieckiej?

Ja dopiero poznałam ale jestem szczerze z tego powodu zadowolona. 😊

Czym dla mężczyzny w 1807 roku był utracony tytuł szlachcica?

Otóż, mógł być wszystkim i niczym. Chęć odzyskania go mogła być jedynym powodem istnienia, jak i jedynie wspomnieniem tego co było kiedyś.

Nie byłam do końca pewna czy odnajdę się w sadze Deynarowiczów. Z jednej strony uwielbiam sagi, jednak te osadzone XVIII/XIX zawsze są dla mnie wielką niewiadomą. Nie wiem czy będę w stanie zrozumieć historie, czy zrozumiem sens zachowania bohaterów i ich intencje, skoro ten okres nie jest mi tak dogłębnie znany jak ten z XX wieku.

Niepotrzebnie się obawiałam, ponieważ Pani Magdalena Niedźwiecka przeniosła mnie na tereny dawnej Rzeczypospolitej i pokazała świat, którego nie znałam. Jednak zrobiła to tak, że czułam się jakbym to ja dzieliła te trwogi i radości razem z bohaterami.

Poznałam wspaniałe bohaterki, kobiety, które sprzeciwiły się ogólnym zasadom ograniczającym rolę kobiet i przy okazji tym zyskały sobie moją sympatię. Cóż, być może Marianna zyskała jej odrobinę więcej od Agaty.

Poznajemy też wiele innych bohaterów, w tym Jana i Mateusza, których ja znam już troszkę lepiej bo muszę się przyznać, że zaczęłam czytać Sage od końca 🤭

Więc, czytało mi się te część inaczej, bardziej zwracałam uwagę na rzeczy, które mogły mieć wpływ na to kim się stali w przyszłości.

Wszystko to na tle mobilizacji wojsk podległych Napoleonowi ale i napiętej sytuacji politycznej, plotkom i sporom.

Dzieje się. Lecę czytać kolejną część 😊

Znacie twórczość Pani Magdaleny Niedźwieckiej?

Ja dopiero poznałam ale jestem szczerze z tego powodu zadowolona. 😊

Czym dla mężczyzny w 1807 roku był utracony tytuł szlachcica?

Otóż, mógł być wszystkim i niczym. Chęć odzyskania go mogła być jedynym powodem istnienia, jak i jedynie wspomnieniem tego co było kiedyś.

Nie byłam do końca pewna czy odnajdę się w sadze...

Pierwszy tom rozpoczynający nową sagę, która bez wątpienia jest warta uwagi. Oczywiście wszystko pozostaje w subiektywnej ocenie oraz indywidualnych potrzeb literackich, a co za tym idzie propozycja przede wszystkim dla osób próbujących się w literaturze obyczajowej oraz miłośników osiemnastego i dziewiętnastego wieku. Historia opowiedziana w sposób niesamowicie obrazowy, opisy ówczesnych zwyczajów oraz społecznych statusów, a także ludzkich emocji wzbudzą zainteresowanie niejednego czytelnika. To tutaj rola kobiety jest utrzymana w sztywnych ramach społeczeństwa, które wymusza na nich posłuszeństwo wobec mężczyzn, wychowania i oczekiwań innych ludzi. Wszystko to przedstawia w swojej książce Magdalena Niedźwiedzka, idealnie odzwierciedlając tamtejsze czasy. Przynosi nas do 1807, gdzie poznajemy małżeństwo Deynarowiczów, Agatę i Macieja z bliźniakami, Janem i Mateuszem oraz córeczką Elżbietą. Niedaleko nich zaś zamieszkują Marianna i Jerzy Deynarowiczowie, prowadzący bardzo skromne życie. Towarzyszyły im przez kilka lat w ich zmaganiach, troskach, tęsknotach i czasami szczęściu. Dwie bratowe muszę teraz wstawić czoła nowym wezwaniom, wiesz Agata została wdową, a Mariannę poprosił Jerzy by ruszyć wraz z wojskami napoleońskimi. Wdowa na przekór społeczeństwu próbuję utrzymać browar, który pozostał po jej mężu. Poznajemy również Józefa Buczenie wąskiego i jego smutną historią... Jak potoczą się losy bohaterów? Musicie sami to sprawdzić...
Autorka funduje niesamowicie bogatą historię, która jest przekazana czytelnikowi niesamowity sposób, a do tego jest to uczta językowa, gdyż Niedźwiedzka ma niesamowity zakres językowy co pozwala rozpływać się nad tą książką. Bez wątpienia przedstawię Wam jeszcze dwa tomy tej sagi w najbliższym czasie...

Pierwszy tom rozpoczynający nową sagę, która bez wątpienia jest warta uwagi. Oczywiście wszystko pozostaje w subiektywnej ocenie oraz indywidualnych potrzeb literackich, a co za tym idzie propozycja przede wszystkim dla osób próbujących się w literaturze obyczajowej oraz miłośników osiemnastego i dziewiętnastego wieku. Historia opowiedziana w sposób niesamowicie obrazowy,...

Bardzo rzadko sięgam po książki, których akcja rozgrywa się w czasach odleglejszych niż schyłek XIX wieku. Ckliwe, nudne szlachcianki, konwenanse, korzystne mariaże. Wszystko takie wygładzone i nijakie. Jednak ta książka mnie zaskoczyła i zaintrygowała. Przedstawiona została tu prawda o zubożałej szlachcie i o hulaszczym życiu szlachciców. Znalazło się także miejsce dla silnych kobiet, które probowały wyłamać się ze sztywnych ram społecznych i zawalczyć o swoje szczęście i byt. Wisienką na torcie są dialogi oraz sama narracja, która oddaje ducha tamtych czasów oraz bogate tło historyczne.

Pierwszy tom sagi rodu Deynarowiczów zaczyna się od ucieczki Jerzego Deynarowicza. Porzuca on swoją żonę Mariannę i wstępuje do armii Napoleona. Jego pobudki, zubożałego szlachcica, są mało wzniosłe i patriotyczne. Pragnie on bowiem udowodnić sobie i innym własne męstwo i godność szlachecką. W tym samym czasie umiera jego brat Maciej. Pozostawia po sobie browar, który decyduje się prowadzić jego żona Agata i porzucona szwagierka Marianna. Kobiety łamią dotychczasowy ład i porządek, a ich decyzje odbijają się szerokim echem w Sejnach i okolicy.

Bardzo rzadko sięgam po książki, których akcja rozgrywa się w czasach odleglejszych niż schyłek XIX wieku. Ckliwe, nudne szlachcianki, konwenanse, korzystne mariaże. Wszystko takie wygładzone i nijakie. Jednak ta książka mnie zaskoczyła i zaintrygowała. Przedstawiona została tu prawda o zubożałej szlachcie i o hulaszczym życiu szlachciców. Znalazło się także miejsce dla...

🍁 „Jesień na Węgierskiej” zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Z pozoru prosta historia zabiera nas na wiejskie tereny dawnej Rzeczpospolitej, dokładnie w okolice Sejn. Na przełomie XVIII i XIX wieku ród Deynarowiczów zmaga się z tzw. prozą życia w akompaniamencie nastrojów wojennych, wiejskich plotek i burzliwych romansów.

🍁 W obliczu różnych kolei życia Agata Deynarowicz i jej szwagierka Marianna muszą zmagać się z prowadzeniem rodzinnego biznesu, dźwigać na swoich barkach wychowanie dorastających dzieci i żyć niczym małżeństwo. To historia silnych kobiet i zarazem kruchych kochanek. W między czasie, dwie tak różne od siebie istoty, muszą radzić sobie ze stratą, walczyć z pokusami, wewnętrznymi rozterkami i zestawiać to wszystko z opinią społeczną. Jak tu dogodzić wszystkim i nie zatracić w tym swoich pragnień?

🍁 Magdalena Niedźwiecka ma dar do tworzenia niejednoznacznych postaci. Marianna Deynarowicz jest zdecydowanie moją ulubioną. Jej umiejętność do wplątywania się w nowe kłopoty i romanse, chropowatość charakteru i nieokiełznana buńczuczność wywołuje we mnie sympatię i pokłady zrozumienia dla jej wyborów.

🍁 To oczywiście nie tylko historia o kobietach, to także historia Jerzego, Józefa, Daniela i innych mężczyzn zmagających się ze swoimi charakterami, przeszłością, ambicjami. Przeżycia wojenne Jerzego bawią, uświadamiają i jednocześnie zastanawiają. To opowieść o starciu się romantycznych wyobrażeń wojennych Jerzego z brutalnym obrazem rzeczywistości.

🍁 „Jesień na Węgierskiej” to pozycja zdecydowanie godna polecenia. Niepozorna historia okraszona ciekawym tłem historycznym wprawiała mnie niejednokrotnie w zachwyt, smutek, refleksje. Przy okazji miałem możliwość powtórzyć kilka zagadnień z zakresu historii wojen napoleońskich.

🍁 Dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka za przesłanie mi egzemplarza do recenzji i nie tracąc czasu zabieram się za kolejny tom z tejże serii.

🍁 „Jesień na Węgierskiej” zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Z pozoru prosta historia zabiera nas na wiejskie tereny dawnej Rzeczpospolitej, dokładnie w okolice Sejn. Na przełomie XVIII i XIX wieku ród Deynarowiczów zmaga się z tzw. prozą życia w akompaniamencie nastrojów wojennych, wiejskich plotek i burzliwych romansów.

🍁 W obliczu różnych kolei życia Agata Deynarowicz i...

Pierwszy tom sagi o rodzie Deynarowiczów pokazuje realia życia Kresowiaków pod koniec XVIII w. Najpierw poznajemy dwóch braci - jakże różnych. Co ich łączy? Determinacja. Wywodzą się ze szlacheckiego rodu. Jeden zostaje piwowarem, drugi pragnie dołączyć do wojsk Napoleona. Póżniej w centrum akcji, a tym samym uwagi czytelnika znajdują się ich żony - Agata i Marianna. Obie muszą się odnaleźć w niełatwej roli, sprostać oczekiwaniom społecznym, a jednocześnie przetrwać, podejmować zadania, które w tamtych czasach, zwyczajowo przypisywano mężczyznom.
Akcja nieco zwodzi czytelnika, rozwija się powoli, by we właściwych momentach zaskoczyć zwrotami akcji.
Dodatkowy plus za okładkę i interesujące, barwne ukazanie życia Polaków pod zaborami, ich zwyczajów, nadziei wiązanych z Napoleonem, obaw pojawiających się w związku z nadchodzącą wojną. 
Chętnie sięgnę po kolejny tom.

Pierwszy tom sagi o rodzie Deynarowiczów pokazuje realia życia Kresowiaków pod koniec XVIII w. Najpierw poznajemy dwóch braci - jakże różnych. Co ich łączy? Determinacja. Wywodzą się ze szlacheckiego rodu. Jeden zostaje piwowarem, drugi pragnie dołączyć do wojsk Napoleona. Póżniej w centrum akcji, a tym samym uwagi czytelnika znajdują się ich żony - Agata i Marianna. Obie...

Zachęciła mnie okładka i opis. Spodziewałam się czegoś naprawdę wciągającego i ciekawie, dobrze napisanego. Po przeczytaniu 3 stron nie wiedziałam, kto jest kim i skąd się wziął. Czytałam po kilka razy. Dałam mojej Mamie do czytania, nie mówiąc o moich odczuciach. Wrażenie takie samo... Książki nie da się czytać. Napisana dziwnym, topornym językiem. Brak opisów, wprowadzeń. Bohaterowie biorą się nagle, znikąd. Jest dwóch, a nagle pojawia się imię trzeciego, tak jakby zawsze był. Kto kim jest. Za ciężkie. Szkoda, bo miejsce akcji daje wiele możliwości do prowadzenia naprawdę ciekawej historii.

Zachęciła mnie okładka i opis. Spodziewałam się czegoś naprawdę wciągającego i ciekawie, dobrze napisanego. Po przeczytaniu 3 stron nie wiedziałam, kto jest kim i skąd się wziął. Czytałam po kilka razy. Dałam mojej Mamie do czytania, nie mówiąc o moich odczuciach. Wrażenie takie samo... Książki nie da się czytać. Napisana dziwnym, topornym językiem. Brak opisów, wprowadzeń....

Tekst powstaje we współpracy z Wydawnictwem Prószyński i S-ka. Bardzo dziękuję za egzemplarz.


„Jesień na Węgierskiej” jest tomem pierwszym cyklu rodu Deynarowiczów więc jeśli, tak jak ja, macie hopla na punkcie czytania od początku do końca książkowych sag, trafiliście idealnie.

Czasy napoleońskie, przełom XVIII i XIX.

Agata zostaje sama na gospodarstwie. Jej mąż umiera i ona musi zatroszczyć się o dobro rodziny. Chciałaby prowadzić też jego interesy, jednak mało kto popiera jej decyzję. Jest to w złym guście, żeby kobieta zajmowała się takimi sprawami. Mąż Marianny opuszcza ją w związku z wojną. Losy Agaty i Marianny spotykają się, czy złączą siły mimo wzajemnej niechęci?

Nie od dzisiaj bowiem wiadomo, że wszystkim żyje się łatwiej we dwoje. Łatwiej udźwignąć problemy. Jest ktoś, z kim można dzielić radość. Czy bohaterki, szwagierki też dojdą do takiego wniosku?


Nie mogłam wkręcić się w styl pani Magdaleny Niedźwiedzkiej. Wydawał mi się bardzo suchy, pozbawiony emocji. Jednak im dalej, tym lepiej. Przestał mi przeszkadzać też czas teraźniejszy stosowany w książce. Chodzi o na przykład „mówi, idzie” a nie „powiedział, poszedł”. Jestem przyzwyczajona do tego drugiego i taki odskok był dla mnie zdziwieniem i potrzebowałam chwili, aby przywyknąć. Z niecierpliwością patrzę na drugą część sagi. Myślę, że będzie równie dobry a może i lepszy!

Tekst powstaje we współpracy z Wydawnictwem Prószyński i S-ka. Bardzo dziękuję za egzemplarz.


„Jesień na Węgierskiej” jest tomem pierwszym cyklu rodu Deynarowiczów więc jeśli, tak jak ja, macie hopla na punkcie czytania od początku do końca książkowych sag, trafiliście idealnie.

Czasy napoleońskie, przełom XVIII i XIX.

Agata zostaje sama na gospodarstwie. Jej mąż umiera...

„Jesień na Węgierskiej” to pierwszy tom sagi o rodzie Deynarowiczów autorstwa Magdaleny Niedźwieckiej. Poznajemy losy rodziny u schyłku XVIII wieku, zubożałej szlachty zamieszkującej kresy wschodnie. Po śmierci męża, Agata staje się głową rodziny i musi przekonać wszystkich, że jest w stanie zadbać zarówno o rodzinę, jak i o interesy, które w spadku pozostawił jej mąż. Na skutek różnych zdarzeń losu, ścieżki kobiety złączą się z losami jej szwagierki Marianny, która została porzucona przez męża w obliczu zbliżającej się wojny. Jak poradzą sobie dwie porzucone kobiety w świecie, w którym liczą się konwenanse, a kobieta nie powinna decydować sama o sobie?
„Jesień na Węgierskiej” to wspaniała powieść, która zabiera nas w podróż do Kresów i przenosi w czasie. Tłem są nastroje społeczeństwa i nadzieje na odzyskanie niepodległości wraz ze zbliżającą się armią Napoleona, jednak historia jest mocno wyważona i nie wysuwa się na pierwszy plan- na tym bowiem mamy historię dwóch, skrajnie różnych, kobiet, którym przyszło razem walczyć o rodzinę, majątek, a także o dobre imię.
Lektura powieści dostarcza wielu emocji i ukazuje życie na przełomie XVIII i XIX wieku. Autorka w niezwykle barwny sposób ukazuje życie Polaków pod zaborem, ich zwyczaje, modę oraz nastroje i nadzieje, jakie panują w społeczeństwie. Fabuła, niespieszna, spokojna, która oplata czytelnika niczym bluszcz, chociaż momentami możemy liczyć na niezłe zwroty akcje i zaskoczenia! Bohaterowie wykreowani w niezwykle barwny sposób dodają smaczku lekturze, a lekki styl Autorki oraz ciekawie przestawiona epoka, w której osadzone zostały opisywane wydarzenia sprawiają, że z ciekawością sięgnę po drugi tom sagi!
A Wy, macie już lekturę tej książki za sobą? Co o niej sądzicie?

„Jesień na Węgierskiej” to pierwszy tom sagi o rodzie Deynarowiczów autorstwa Magdaleny Niedźwieckiej. Poznajemy losy rodziny u schyłku XVIII wieku, zubożałej szlachty zamieszkującej kresy wschodnie. Po śmierci męża, Agata staje się głową rodziny i musi przekonać wszystkich, że jest w stanie zadbać zarówno o rodzinę, jak i o interesy, które w spadku pozostawił jej mąż. Na...

Muszę wam powiedzieć, że spodobała mi się ta historia. Bardzo lubiłem historię jako przedmiot w szkole, a ta powieść przenosi nas w życie zubożałej szlachty z początku XIX wieku. Mamy ryzyko wykorzystania życia rodu pod pruskim zaborem, poznaj panujące rozwiązania zwyczaje i praktyki, a także co jest ciekawe - modę.
W dawnych czasach kobieta ograniczała się do funkcji rodziny, a ich edukacja była często ograniczana dla nas w dzisiejszych czasach jest tylko niewiarygodne. Wiele kobiet nie może być zatrzymanych bez mężczyzny u boku.

Autorka zabiera nas w niebezpieczną podróż na granicę polsko-litewską. Gdzie w lokalizacji Sejna istnieje możliwość poznania Agaty i jej męża Macieja, ich dzieci oraz do wsi Degucie, gdzie mieszka skromnie Jerzy i Marianna. Dzieje się ich codzienność wraz z tym co dobre i złe w ich życiu. Wszystkie blaski i cienie.
Jedna osoba pozostaje wdową i musi przeć przez życie w pojedynkę, a drugi mąż zaciąga się do wojska napoleońskich. Tak, więc obie kobiety, czy nie muszą przeć do przodu. Obie by się mogło rozpocząć browar. Na co przychylnie patrzą ludzie, bo kobiety w tych czasach, gdy istnieją inne produkty. Obie kobiety są jak ogień i woda pod względem charakteru. Dzielnie też opierają się na panującym schemacie. Marianna wdaje się w romanse pod nieobecność męża, po czym nawiasem mówi słuch na jakiś czas zaginął. Co będzie jak wróci?
To bardzo wciągająca historia. Akcja jest spokojna i wyważona, ale może zaskoczyć swoimi wydarzeniami. Postacie są niezwykle barwne jak i sama epoka, które zostały utworzone przez ich losy. Bardzo dobrze, że zapoznałeś się z tą lekturą, szczególnie jeśli nigdy nie miałeś okazji zapoznać się z tym gatunkiem. Ja bardzo chętnie sięgnę po tom II „Przed burzą”.

Muszę wam powiedzieć, że spodobała mi się ta historia. Bardzo lubiłem historię jako przedmiot w szkole, a ta powieść przenosi nas w życie zubożałej szlachty z początku XIX wieku. Mamy ryzyko wykorzystania życia rodu pod pruskim zaborem, poznaj panujące rozwiązania zwyczaje i praktyki, a także co jest ciekawe - modę.
W dawnych czasach kobieta ograniczała się do funkcji...